با توجه به نوپا بودن عرصه‌ی ساخت بازی‌های موبایلی در ایران، بیشتر بازی‌های موبایلی ریسینگ ایرانی به دو دسته‌ی درگ و ترافیک‌ریسر تقسیم می‌شوندا که از بازی‌هایی نظیر CSR Racing و یا Traffic Racer الگوبرداری شده‌اند. در واقع، متاسفانه عمده‌ی این بازی‌ها از هر نظر تشابه بسیار فراوانی به این دو بازی دارند. اما در این بین عناوین دیگری نظیر دنده دو: ترافیک با اعمال حداکثری تغییرات و تزریق ویژگی‌های جدید ساخته و منتشر شده‌اند و ارزش تجربه‌ی بالایی دارند. البته، این بازی نیز ایرادات ریز و درشت فراوانی در خود می‌بینند اما خوشبختانه عمده‌ی این ایرادات به مرور زمان و به‌وسیله‌ی به‌روزرسانی‌ها قابل رفع و رجوع است.

استدیوی ارکا گیمز به عنوان سازنده‌ی بازی دنده دو: ترافیک، برای بخش گیم‌پلی آن چندین حالت اصلی از جمله مرحله‌ای، بی پایان، زمان دار، تفریحی و روزانه و موارد جانبی از جمله امکان رانندگی در روز و یا شب و یا جاده‌های مختلف را درنظر گرفته‌ است. 

حالت مرحله ای در این بازی، ماموریت‌ها و اهداف مختلفی برای مخاطب خود در نظر می‌گیرد و وی باید با پیمودن مسیری که شباهت زیادی به مسیر بازی Traffic Racer دارد، به انجام بازی بپردازد. البته، یکی از مهم‌ترین ایرادات بازی نه به شباهت بیش از اندازه‌ی آن به عنوان مذکور بلکه به عدم وجود چالش‌های مختلف برای بهانه‌دادن به مخاطب در جهت صرف زمان بیشتر در بازی بازمی‌گردد. در واقع، تنوع بسیار کمی در چالش‌ها و اهداف در نظر گرفته شده است و پس از مدتی کوتاه روند انجام بازی خسته کننده شده و به تکرار خواهد افتاد.

همچنین، حالت بی پایان در این بازی مختص کسانی است که صرفاً به رکوردزنی و کسب سکه علاقه دارند و حالت زمان‌دار که رویه‌ای مشابه به حالت بی‌پایان داشته اما، گیمرها باید در این حالت در زمانی محدود به رکورد مشخصی دست پیدا کنند. در نهایت، دو حالت دیگر بازی یعنی تفریحی و روزانه نیز به نوعی حالت‌های فرعی بازی را تشکیل می‌دهند.

پس از بخش مراحل و مسابقه‌ها، نوبت به طراحی حرکات خودروها و دوربین بازی می‌رسد. طراحی حرکات خودروها با توجه به نوع خودرو و ارتقا‌های موتوری آن‌ها تغییر می‌کند و هنگام رانندگی نیز ملموس خواهد بود. همچنین، سه حالت دوربین و چهار حالت مختلف برای نحوه‌ی کنترل خودرو در این بازی درنظر گرفته شده است و از این حیث می‌توان شرایط بازی را ایده آل قلمداد کرد.

اما یکی از اصلی‌ترین نقاط قوت بازی دنده‌دو:ترافیک به طراحی و مدل‌سازی آن بازمی‌گردد که علیرغم شباهت فراوان به بازی CSR Racing 2، امکان ارتقا و شخصی‌سازی فراوانی را در اختیار کاربران قرار می‌دهد. در واقع، تقریباً تمامی بخش‌های خودرو از جمله رینگ‌ها، رنگ شیشه‌ها، تودوزی خودرو، ارتفاع خودرو، برچسب و رنگ بدنه در این بازی قابل شخصی‌سازی هستند و وجود خودروهای ایرانی از جمله دنا، سمند و خودروهای دیگر در بازی، می‌تواند جذابیتی دوچندان به آن ببخشد. اما در نقطه‌ی مقابل و فارغ از تنوع و طراحی خوب محیط‌ها و جاده‌ها، کیفیت بافت‌ها و بخش صداگذاری بازی چندان دلچسب به‌نظر نمی‌رسند.

لازم به ذکر است که درنظر گرفتن قابلیتی به نام سطح گرافیکی در قسمت تنظیمات این بازی برای جلوگیری از کندی و لگ در گوشی‌های ضعیف‌تر به همراه بازی از آن استفاده کنند از جمله مزایای این بازی تلقی می‌شود.

در نهایت، بازی موبایلی ایرانی «دنده دو: ترافیک» با الگوبرداری از عناوین مشابه خارجی، در برخی از زمینه‌ها از جمله بخش شخصی‌سازی عملکرد کاملاً رضایت‌بخشی دارد اما، ایرادات ریز و درشتی نظیر شباهت بیش از اندازه به بازی CSR Racing 2، وابستگی زیاد به خرید درون برنامه‌ای و ایرادهای فنی را در خود می‌بیند.