بازی Deathloop حدود یک سال است که در دسترس علاقه‌مندان قرار دارد. این بازی در سال گذشته و در حالی منتشر شد که بسیاری از گیمرها علاقه‌ی خود را نسبت به آن از دست داده بودند و به آن بدبین بودند. اما با انتشار بازی اتفاقی کاملاً برعکس رخ داد و شاهد موجی از تحسین و ستایش منتقدان از این بازی بودیم. همچنین، نسخه‌ی پلی استیشن 5 این بازی توسط دیجی‌اُرَنج نیز مورد نقد و بررسی قرار گرفت و نقد و بررسی بازی Deathloop توسط ما به نمره‌ی 10/10 منجر شد.

به هر حال، پس از گذشت حدود یک سال از انتشار این بازی برای دو پلتفرم پلی‌استیشن 5 و رایانه‌هایش شخصی، فرصتی را یافتیم که به سراغ شرح و نقد مختصر و اجمالی راندمان رایانه‌های شخصی این بازی بپردازیم. در ادامه بخشی از نقد و بررسی بازی را مرور خواهیم کرد که به مواردی مشترک بین تمامی پلتفرم‌ها از جمله داستان می‌پردازیم.

داستان بازی Deathloop، گیمرها را در نقش شخصیتی به نام Colt قرار می‌دهد و نه گیمرها و نه شخصیت اصلی بازی خبر ندارند که به چه بازی پیچیده و خطرناکی وارد شده‌اند. در واقع، شخصیت Colt و گیمرها از همان ابتدای بازی وارد جهانی از پازل‌های پیچیده و عجیب می‌شوند و هر دو سوالات بسیار متعددی در ذهنشان شکل می‌گیرد. لوکیشن در نظر گرفته شده برای بازی نیز مکانی خیالی به نام جزیزه‌ی Blackreef است و در آن باید با آزار و اذیت‌های آنتاگونیست بازی یعنی Juliana روبرو شوند. در واقع، جدال این دو شخصیت را می‌توان نقطه‌ی عطف داستان بازی قلمداد کرد که در صنعت بازی‌های ویدیویی کمتر ماجرای مشابه را شاهد بوده‌ایم.

البته، به مرور زمان سوالات گیمرها و شخصیت Colt پاسخ داده می‌شوند و جای آن‌ها را سوالات بیشتر به خود اختصاص می‌دهند. در واقع، Deathloop به اصلی به نام کنجکاو ساختن گیمرها وفادار است و همین موضوع بار روایی بازی و جذابیت داستان آن را چند برابر می‌کند. شخصیت Colt که در این بازی وارد لوپ مرگ می‌شود، باید با قتل هشت Visionary که این لوپ را طراحی کرده‌اند، برای بستن این لوپ دیوانه‌وار تلاش کند. البته، چالش ماجرا اینجاست که کشتن هرکدام یک از آن‌ها به صورت جداگانه مسئله‌ای را حل نمی‌کند و باید با حل معماها و پازل‌های فراوان همه‌ی آن‌ها را در یک زمان واحد به قتل رساند.

نقطه‌ی عطف دیگر بازی را می‌توان جزیره‌ی Blackreef و طراحی حالت‌ها و منطقه‌های مختلف آن قلمداد کرد. این جزیره متشکل از چند منطقه و بازه‌های زمانی مختلف است. در واقع، گیمرها باید در مقاطعی مختلف به انجام ماموریت‌های متفاوت در هر منطقه و بازه‌ی زمانی بپردازند تا در نهایت با یافتن معماها و اطلاعات مختلف، به دنبال رمز بستن این لوپ نفرین شده بگردند. البته، موردی که این بازی را خاص می‌کند، رندوم بودن معماها و رمزهای به دست آورده شده برای هر گیمر است و این موضوع باعث می‌شود که به هیچ عنوان نتوان به سراغ راهی برای تقلب در بازی رفت. نقطه‌ی قوت دیگر بازی Deathloop را می‌توان شخصیت اصلی آن قلمداد کرد. در واقع، شخصیت‌های بازی در حین جدی بودن، درون مایه‌ی طنز نیز در خود دارند و حتی جدیت داستان بازی نیز نمی‌تواند شخصیت‌های آن را خشک و بی روح کند.

پس از تجربه‌ی بخش کوتاهی از بازی Deathloop به واقع می‌توان شباهت‌های فراوان آن و عناوین Dishonored را مشاهده نمود. در واقع، برخی از مکانیک‌های بازی‌های Dishonored در این بازی با نامی متفاوت وجود دارند و نقطه‌ی تمایز آن‌ها تغییرات جزئی خواهد بود. البته، فراموش نکنیم که خلاقیت آرکین باعث می‌شود که تک تک ویژگی‌های بازی به خوبی با گیم‌پلی آن ترکیب شده و درنهایت به عنوانی به واقع شاهکار از نظر گیم‌پلی روبرو باشیم.

همانطور که اشاره شد، گیم‌پلی بازی در 16 مرحله‌ی مختلف میزبان گیمرها است و به وسیله‌ی آزادی عملی که به آن‌ها می‌دهد، دست آن‌ها را برای ترکیب مکانیک‌ها و خلق مسیر دلخواه خود باز می‌گذارد. البته، با توجه به تعدد مناطق و بازه‌های زمانی، بارها با درهای بسته، چینش مختلف آرایش دشمنان و موارد این چنینی روبرو خواهید شد. در واقع، اینجاست که هنر اصلی استودیوی آرکین مشخص می‌شود؛ جایی که به وسیله‌ی چهار منطقه و چهار بازه‌ی زمانی مختلف 16 مرحله‌ی مختلف با مزایا و ویژگی‌های خاص خود خلق می‌شوند. از طرفی دیگر، ترکیب مهارت‌ها و ابزارها نیز باعث می‌شود تا در طی انجام بازی اعمالی را مرتکب شوید که خودتان نیز باورتان نمی‌شد که انجام آن‌ها ممکن باشد.

علاوه بر این، تنوع مراحل و بی‌انتها بودن پیچش‌های گیم‌پلی بازی به مراحل آن ختم نمی‌شوند و اسلحه‌ها و کاربردهای آن‌ها نیز به واقع بی‌نظیر و فوق‌العاده به نظر می‌رسند. البته، اندکی طول می‌کشد که گیمرها به انواع اسلحه‌ها و نحوه‌ی ترکیب مکانیک‌های مختلف Deathloop مسلط شوند، اما پس از آن، ساعت‌ها سرگرمی و گیم‌پلی ناب در اختیار آن‌ها قرار خواهد گرفت و می‌توانند بدون وقفه به قتل عامل و حل معماها و موارد اینچنینی در بازی بپردازند.

در مجموع، اگر مسیر بازی را طبق استانداردها و چهارچوبی بسیار عظیمی که آرکین می‌خواهد طی کنید و پیش زمینه‌ای از عناوین این استودیو در ذهن خود داشته باشید، با یکی از خلاقانه‌ترین، عجیب‌ترین و جذاب‌ترین گیم‌پلی‌هایی روبرو خواهید شد که در چند سال اخیر در بازی‌های ویدیویی مشاهده کرده‌اید. در واقع، این موضوع که استودیوی آرکین چگونه با استفاده از ویژگی‌های به ظاهر منسوخ شده و غیر قابل ترکیب با یکدیگر به گیم‌پلی‌ای واحد دست یافته است، جای تعجب و البته تحسین دارد.

همانطور که اشاره شد، Deathloop کاملاً بی نقص نیست و طی تجربه‌ی آن با مشکلات ریز و درشتی روبرو شدیم. برای مثال، هوش مصنوعی بازی با اینکه نسبت به زمان عرضه‌ی آن دستخوش تغییرات مفیدی شده است، اما همچنان در مواردی می‌تواند آزار دهنده باشد. از طرفی دیگر، در زمان عرضه‌ی این بازی به نظر می‌رسید که بازی با مشکلات فنی عدیده‌ای روبرو است و کرش شدن بازی در میان لوپ‌ها و پس از جمع‌آوری آیتم‌های کمیاب می‌توانست گیمرها را تا مرز جنون پیش ببرد، اما اکنون می‌توان آن را با خیالی نسبتاً راحت روی کنسول پلی استیشن 5 تجربه نمود. 

در ادامه به سیستم پیشنهادی برای اجرای بازی Deathloop نگاهی می‌اندازیم:

حداقل سیستم مورد نیاز (30 فریم (FPS) – کیفیت Low)

• سیستم عامل: ویندوز 10 – ورژن 1909 یا بالاتر – 64 بیت
• پردازنده: Intel Core i5-8400 @ 2.80GHz یا AMD Ryzen 5 1600
• حافظه رم: 12 گیگابایت
• کارت گرافیک: Nvidia GTX 1060 (6GB) یا AMD Radeon RX 580 (8GB)
• دایرکت‌اکس: نسخه 12
• حافظه: حداقل 30 گیگابایت

سیستم پیشنهادی (60 فریم (FPS) – کیفیت High)

• سیستم عامل: ویندوز 10 – ورژن 1909 یا بالاتر – فقط 64 بیت
• پردازنده: Intel Core i7-9700K @ 3.60GHz یا AMD Ryzen 7 2700X
• حافظه رم: 16 گیگابایت
• کارت گرافیک: Nvidia RTX 2060 (6GB) یا AMD Radeon RX 5700 (8GB)
• دایرکت اکس: نسخه 12
• حافظه: حداقل 30 گیگابایت

سیستم آیده آل (60 فریم (FPS) – کیفیت Ultra – رزولوشن 4K)

• سیستم عامل: ویندوز 10 – ورژن 1909 یا بالاتر – فقط 64 بیت
• پردازنده: Intel Core i9-10900K @ 3.70GHz یا AMD Ryzen 7 3800XT
• حافظه رم: 16 گیگابایت
• کارت گرافیک: Nvidia RTX 3080 (10GB) یا AMD Radeon RX 6800 XT (16GB)
• دایرکت اکس: نسخه 12
• حافظه: حداقل 30 گیگابایت

نسخه‌ی PC بازی Deathloop از زمان انتشارش بدون مشکل نبود و لگ و افت فریم عضو جدای ناپذیری از آن بودند. البته، مشکلات فنی همواره در بازی‌های شرکت آرکین نظیر Dishonored 2 وجود داشتند. ما با داشتن سیستمی با مشخصات فنی با پردازنده‌ی Intel i7-12700K به همراه 32 گیگابایت رم DDR4 3200 و Nvidia RTX 3080 مشکلی در اجرای بازی در وضوح 1440p نداشتیم و حتی می‌توان ادعا کرد که اجرای این بازی در وضوح 4K نیز چندان با ایراد نبود. اما همچنان راندمان نسخه‌ی PC بازی می‌توانست در طول این یک سال بسیار بهتر شود و بتوان به راحتی بازی را طبق سیستم پیشنهادی بازی بدون دردسر اجرا کرد. در واقع، برای اجرای بازی گاهاً مجبور به فعال‌سازی DLSS در وضوح 4K با Ray Tracing بودیم.

ناگفته نماند که استودیوی آرکین در پشتیبانی از این بازی سنگ تمام گذاشته است و به صورت مداوم با به‌روزرسانی‌هایی برای آن مواجه بوده‌ایم. به طور مثال، تجربه‌ی این بازی در PC به وسیله‌ی کنترلر پلی‌استیشن 5 یا همان Dualsense با پشتیبانی از Haptic Feedback و Adaptive Trigger همراه است، اما برای استفاده از این قابلیت همچنان نیاز به اتصال کنترلر به صورت با سیم به PC خواهید داشت. با تمامی این اوصاف، وضعیت هوش مصنوعی بازی همچنان ایده آل نیست و مشکلات فنی در بازی به چشم می‌خورند. البته، نباید از پشتیبانی از قابلیت‌های FSR و DLSS در این بازی غافل شویم که خود یک وزنه‌ی فنی برای بازی هستند.

(نسخه‌ی PC این بازی توسط ناشر آن در اختیار دیجی اُرَنج قرار گرفته است)

It's been about a year since Deathloop was released and I'm still playing it, enjoying it and not wanting to put it down. Other aspects of this game have already been discussed and in this article we take a look at the PC version. Although there is support for FSR and DLSS in this game and you can enjoy the experience by using a high-end graphics card, things like the AI of the enemies and the technical performance of the game in 4K resolution are somewhat annoying. It goes without saying that Dualsense support on PC makes the game experience much more enjoyable than before.